บ้านยินดีทำอะไร?
ปัจจุบันนี้สังคม ชุมชน มีเด็กกำพร้า เด็กด้อยโอกาส เด็กเร่ร่อน เด็กขอทาน เด็กเสพยาเสพติดมั่วสุมขายบริการ ฯลฯ อาจเนื่องมาจากหลายๆสาเหตุ เช่น พ่อแม่หย่าร้าง พ่อแม่ค้ายาเสพติด มีลูกเยอะยากจน หรือเสียชีวิต
เด็กกำพร้าต้องการที่พึ่งพิง
เมื่อพูดถึงเด็กกำพร้า และเด็กด้อยโอกาสเหล่านี้เป็นกลุ่มที่สังคมไม่ยอมรับหรือให้โอกาสทางด้านสังคมและด้านการศึกษา สังคมดูถูกดูแคลน เด็กเหล่านี้ถูกทอดทิ้งปล่อยปละละเลยไม่มีใครสนใจ จึงเป็นปัญหาหนึ่งของสังคม ชีวิตเด็กจึงไม่มีความหวัง ไม่มีทางออก มีแต่ความหม่นหมองในชีวิต จึงทำให้เด็กเหล่านี้ ขาดความรักและความอบอุ่น ชีวิตดูเหมือนไร้ค่า
แต่ในหัวใจแท้ของเด็กเหล่านี้ก็ยังอยากมีโอกาสที่จะอยู่ร่วมกับสังคมด้วยการมีการศึกษาที่ดี ต้องการประสบความสำเร็จในชีวิตทุกๆด้านเฉกเช่นคนทั่วๆไป
วัตถุประสงค์
1). เพื่อช่วยเหลือให้ที่พักพิงส่งเสริมสนับสนุนพัฒนาเด็กโดยไม่แบ่งชนชาติ ศาสนา สังคม
2). เพื่อส่งเสริมพัฒนาเด็กทั้งด้านร่างกาย อารมณ์ จิตใจ จิตวิญญาณ สังคม และสติปัญญา
3). เพื่อสนับสนุนส่งเสริมให้การศึกษาแก่เด็กในโครงการตามการศึกษาขั้นพื้นฐานตามกฎบังคับของกระทรวงศึกษาธิการ
4). เพื่อสนับสนุนส่งเสริมพัฒนาเด็กให้มีอาชีพเลี้ยงดูตนเองได้ต่อไป
5). เพื่อส่งเสริมพัฒนาเด็กในด้านคุณธรรม จริยธรรม ศิลธรรม
6). เพื่อให้เด็กเป็นคนดีที่มีคุณภาพเพื่อประเทศชาติต่อไป
2). เพื่อส่งเสริมพัฒนาเด็กทั้งด้านร่างกาย อารมณ์ จิตใจ จิตวิญญาณ สังคม และสติปัญญา
3). เพื่อสนับสนุนส่งเสริมให้การศึกษาแก่เด็กในโครงการตามการศึกษาขั้นพื้นฐานตามกฎบังคับของกระทรวงศึกษาธิการ
4). เพื่อสนับสนุนส่งเสริมพัฒนาเด็กให้มีอาชีพเลี้ยงดูตนเองได้ต่อไป
5). เพื่อส่งเสริมพัฒนาเด็กในด้านคุณธรรม จริยธรรม ศิลธรรม
6). เพื่อให้เด็กเป็นคนดีที่มีคุณภาพเพื่อประเทศชาติต่อไป
นิมิต
ร่วมมือกับหน่วยงานราชการ ภาคเอกชน ผู้นำชุมชน หมู่บ้าน เพื่อสร้างเครือข่ายในการทำงานแบบองค์กรโดยรวม เสริมสร้างพัฒนาคุณภาพชีวิต เปิดโอกาสทางการศึกษาแก่ผู้ด้อยโอกาส และยากไร้
วิสัยทัศน์
เด็กทุกคนเป็นครอบครัวเดียวกัน ปฏิบัติต่อกันด้วยความรัก ให้เกียรติซึ่งกันและกันเละให้ความอบอุ่นความปลอดภัยในชีวิต เด็กคืออนาคตของสังคมและประเทศชาติ
แรงบันดาลใจ
อ.อรรถพล กองทรายมูล ผู้ก่อตั้งบ้านยินดีได้พูดถึงแรงบันดาลใจในการก่อตั้งบ้านยินดีว่า
ในวัยอนุชนข้าพเจ้ากำพร้าแม่ อาศัยอยู่กับครอบครัวของพี่เพราะพ่อไปแต่งงานใหม่ ข้าพเจ้าเป็นคนก้าวร้าว หยาบคาย เอาแต่ใจตัวเอง ฯลฯ ข้าพเจ้ามาสำนึกและรู้สึกตัวก็ตอนอายุ30ปีแล้วเมื่อได้รู้จักกับพระเยซูคริสต์เป็นการส่วนตัว ทุกครั้งที่เห็นเด็กกำพร้า ก็พาให้ข้าพเจ้านึกถึงอดีตของตัวเอง มีความปรารถนาจะช่วยเหลือเด็กๆเหล่านี้ อยากมีส่วนในการเปลี่ยนแปลงและพัฒนาชีวิตของพวกเขาให้ดีขึ้นในทางที่ถูกต้อง เพื่อเขาจะได้เติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่ดีมีคุณภาพ สามารถเป็นพลเมืองดีอยู่ในสังคม ชุมชนและประเทศชาติได้
ข้าพเจ้าและภรรยาจึงได้ร่วมใจกันก่อตั้งบ้านยินดีขึ้นมาโดยมีนิมิตดังนี้
สร้างเด็ก - ให้เป็นคนดีมีคุณภาพ มีคุณธรรม
ส่งเด็ก - ออกสู่ชุมชนและสังคมเพื่อช่วยเหลือผู้อื่น
เสริมเด็ก - ในเรื่องทักษะ ความรู้ในการดำเนินชีวิตและทำงานร่วมกับสังคม
โดยมี นโยบายการทำงานดังนี้
คิด ด้วยความรัก
พูด ด้วยความรัก
ทำ ด้วยความรัก
สร้างเด็ก - ให้เป็นคนดีมีคุณภาพ มีคุณธรรม
ส่งเด็ก - ออกสู่ชุมชนและสังคมเพื่อช่วยเหลือผู้อื่น
เสริมเด็ก - ในเรื่องทักษะ ความรู้ในการดำเนินชีวิตและทำงานร่วมกับสังคม
โดยมี นโยบายการทำงานดังนี้
คิด ด้วยความรัก
พูด ด้วยความรัก
ทำ ด้วยความรัก